Integraal gebruik van regenwater
Regenwaterkwaliteit
Water voor niet-voedingsdoeleinden
Biocompatibel waterChloor en UV-stralingHet installeren van het PLUVALOR-systeem
Onderhoud en gebruik van de regenput
Filtratiesystemen
Het PLUVALOR systeem in de handel
De hier ontwikkelde beschouwingen zijn enkel bruikbaar voor hen die kiezen voor het PLUVALOR-systeem. Ze verschillen op een aantal punten van de standpunten die watertechnici innemen en ze moeten dus met een kritische ingesteldheid gelezen worden.
Anderzijds wordt de lezer ook uitgenodigd om de mededelingen van watertechnici verbonden aan distributiebedrijven met dezelfde kritische geest te lezen. Vergeet immers niet dat een technicus in dienst van en betaald door een watermaatschappij zich vaak verplicht voelt om de standpunten en de belangen van zijn werkgever te verdedigen. Hij kan in geen geval zomaar om het product heen dat door de maatschappij verkocht wordt.
De hier gemaakte bemerkingen betreffende de wettelijke aspecten van het gebruik van water moeten worden beschouwd als een standpunt van een burger inzake waterbeleid. De keuze voor het PLUVALOR-systeem is een beredeneerde en persoonlijke beslissing die strikt tot de privésfeer moet behoren.
De tekst op deze pagina werd voor het eerst gepubliceerd in het Frans op www.eautarcie.com: in 2003
Dit hoofdstuk is aangepast en vertaald uit het Frans door Jos Debouvere. De Nederlandse versie werd voor het eerst op deze pagina gepubliceerd www.eautarcie.org: 2011-08-11
Bijgewerkt: 2015-03-30
Water voor niet-voedingsdoeleinden
Veilig nutswater
In ons dagelijks leven nemen we elke dag water en voeding tot ons die aanzienlijk meer ziekmakende bacteriën bevatten dan wat er in een water van veilige kwaliteit te vinden is. Het water waarmee in de handel verkochte sla gewassen wordt bevat meer pathogene bacteriën dan een water van veilige kwaliteit. Eisen dat alle water aan dezelfde wettelijke normen beantwoordt is dan ook een onsamenhangend wetenschappelijk standpunt. Wat uiteraard niet wil zeggen dat men om het even wat mag drinken. Tussen het onvoorwaardelijke hygiënisme dat alles wat rondom ons leeft wil elimineren en een totaal gebrek aan netheid bevindt zich de gulden middenweg: de aanpassing van de waterkwaliteit aan het soort gebruik.
Het zesde principe van duurzaam waterbeheer is de aanpassing van de waterkwaliteit aan de aard van het gebruik. Het getuigt niet van redelijkheid om voor alle vormen van gebruik drinkwater te willen aanwenden. In werkelijkheid hebben we maar 3 tot 5 liter water van hoge kwaliteit nodig voor voeding per persoon per dag. Voor ander gebruik, persoonlijke hygiëne inbegrepen, is water van een mindere maar veilige kwaliteit voldoende. In het PLUVALOR-systeem noemen we dit «veilig nutswater of veilik gebruikswater», dat niet drinkbaar is in de wettelijke zin van het woord.
Het is belangrijk op te merken dat het begrip «veilige kwaliteit» geen wettelijk concept is. Het gaat hier om een voorstel voor discussie op wetenschappelijk en vooral politiek vlak. Op dit moment (2009) «ontdekt» men dit begrip op miraculeuze wijze onder de noemer «hygiënisch kraantjeswater» als één van de «nieuwe paradigmata van het waterbeheer» (dit is een eerste, hele kleine stap naar de paradigmata van het werkelijk duurzame waterbeheer, zoals die worden beschreven in het hoofdstuk over de principes van het ecologisch sanitair beheer). Welnu, bij de lancering van het systeem EAUTARCIE in het begin van de jaren 90, stelde ik het begrip «veilig gebruikswater» voor, maar oogstte er enkel vijandigheid mee vanwege watertechnici en ook vanwege een belangrijk deel van het grote publiek. Vanaf het begin, toen ik gedurende de uiteenzettingen, die in de loop der jaren volgden, over de mogelijkheid sprak om veilig nutswater aan de kraan te verspreiden en de productie van drinkwater door filtratie binnen het huishouden aan te moedigen, heeft men mij voor een gevaarlijke fantast gehouden.
Veilig gebruikswater dat geproduceerd wordt op basis van regenputwater, heeft ideale fysicochemische kwaliteiten, maar men zal er wel enkele honderden alledaagse bacteriën en soms enkele tientallen besmettelijke fecale bacteriën (colibacillen, streptokokken) per 100 ml in aantreffen. De dagelijkse praktijk van honderdduizenden gezinnen gedurende jaren wijst uit, dat de toevallige inname van dit water geen risico voor de gezondheid vormt. Het immuunsysteem van een gezonde persoon kan een dergelijke aanvoer van bacteriën gemakkelijk de baas. Zelfs als er gevaar voor de gezondheid zou zijn (wat nog altijd wetenschappelijk bewezen moet worden), dan gaat het om een zeer gering gevaar, want dit water dient niet voor voeding of om te drinken. Zuigelingen die met dergelijk water gewassen worden zijn – in België alleen al – met honderdduizenden en zij blijken helemaal niet in een slechtere gezondheidstoestand te verkeren dan andere.
Algemeen stellen wij voor dat water van veilig gebruikswater ongeveer aan dezelfde normen voldoet als natuurlijk water dat voorbehouden is voor zwemmers. Men zou bijvoorbeeld de limieten (nog te bespreken) kunnen vastleggen op maximum 800 alledaagse bacteriën en 100 besmettelijke fecale bacteriën van elke soort per 100 milliliter water.
Bovendien verzekert regenwater voor de persoonlijke hygiëne een comfort dat leidingwater niet kan evenaren. Wie nog nooit een bad of een douche met regenwater genomen heeft, kent het plezier niet van het gebruik van natuurlijk zacht water, dat de huid ontziet en niet naar chloor ruikt. De natuurlijke zachtheid van regenwater van veilige kwaliteit zorgt er trouwens ook voor dat het gebruik van zeep, waspoeder, afwasmiddel, enz. tot 80% vermindert. Tegelijk wordt ook de aankoop van een waterverzachter nutteloos, en blijven de kosten voor en de vervuiling door het benodigde zout achterwege. De afwezigheid van kalk in het water verlengt aanzienlijk de levensduur van huishoudapparaten en ook die van kranen. Het gebruik van regenwater voor niet-voedingsdoeleinden reduceert dus in belangrijke mate de watervervuiling, doordat de hoeveelheid gebruikte vervuilende en schadelijke stoffen sterk verminderd wordt.
Om verder te lezen, ga naar het hoofdstuk over Biocompatibel of drinkbaar water.